و خداوند آسمان را آفرید و زمین، آب و گیاهان را، حیوانات و پرنده ها و مردم را. آنگاه جمشید را آفرید و او را پادشاه حیوانات و مردم کرد. در روزگار او نه زمستان بود و نه تابستان، نه بیماری و نه مرگ، و همه راضی و خوشحال بودند. به این ترتیب، جمشید سیصد سال پادشاهی کرد.
کم کم زمین از حیوانات و مردم پر شد و علف برای گله ها و غذا برای مردم کمیاب گشت. جمشید غصه دار شد و برای چاره به فکرش رسید که پیش هرمزد، خدای خدایان،‌ برود و از او یاری بگیرد. آنگاه…