ستایش خدا و پیامبر
و درود بر آخرین پیامبر و پیشروی پیامبران پیش از خود، پیامبری که هر بند و گره دشواری را می گشاید و پند و سخنان آموزنده می آموزاند.
دوباره متون کهن را بخوانیم.
گزیده ی تاریخ جهانگشا
پاره ی یکم
ستایش خدا و پیامبر
سپاس و ستایش ویژه ی خداوند است؛ خدایی که ستارگان از پرتو روشنی و پاکی او می درخشند و فلک گردان به فرمان او پابرجاست.
پرستش فقط شایسته ی اوست.
خواستن از جز او خوشایند نیست.
او از نیستی و هیچ هستی می آفریند و هستی را نیست می کند.
آنان را که خوار و حقیر شمرده می شوند او بزرگ و ارجمند می کند
و کسانی را که گردنکشی و ادعای سروری می کنند از پا می اندازد.
پادشاهی تنها زیبنده ی اوست.
خدایی شایسته ی اوست.
بزرگی و بزرگ منشی از درگاه خداوند بخواه.
هر چیزی جز او ظاهری زیبا و فریبنده و هوس آلود است.
هر که از روی نادانی جز خدا را برگزید به ناچار آسیب انتخابش را دید.
تمام هستی و هر آن چه که وجود دارد به نام او هست شده است.
نیک و بد و سود و زیان همه از اوست.
و درود بر آخرین پیامبر و پیشروی پیامبران پیش از خود، پیامبری که هر بند و گره دشواری را می گشاید و پند و سخنان آموزنده می آموزاند.
راه را به گمراهان نشان می دهد و گناهکاران امّتش را شفاعت می کند.
او فرستاده برای انسان ها و جنّیان است تا مردمان را به روز واپسین جزا آگاه کند.
نام او در تمام زبان ها ستوده است و هر گوشی ندای او را شنیده است.
و هم چنین درود بر یاران برگزیده و نزدیکان نیکو خصال او تا زمانی که آب و باد و خاک و آتش در کار آفرینش هستند و گل بر شاخه های سبز می روید و در کنار خار می بالد.
سيده عالمه میرشفیعی، کارشناس آفرینش های ادبی
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مازندران