نماز ماهي

وقتی که ماهی نماز می خواند آبی می شود.آن وقت بوی دریا را می دهد.وقتی نمازش تمام می شود،دعا

می کند که تنها نباشد و کسی پیش او باشد. او از پشت پنجره به ابرها نگاه می کند.ابر به سراغ ماهی

می آید و ماهی را سوار بربدن نرمش می کند .ابر آن را بالا می برد و با ماهی پرواز می کند .ماهی صدای دوستان قدیمی اش راکه در آسمان از دست داده می شنود.   ماهی دهانش را که باز کرد ،به دوستانش سلام می کند،  مزه ی توت فرنگی  دردهانش پر می شود.دلش می خواهد پیش دریا برود.ولی دریا راهم از دست داده است . با ابر که رفت بالا،تمام دوستانش را در دریاهای سبزديد و رفت بغل آن ها . ابر ماهی را پیاده مي كند  تا همیشه پیش دوستانش دریاهای سبز و ستارگان و خورشید بماند و همیشه مزه ی توت فرنگی دردهانش باشد...