پیرزن می‌رفت سر حوض. فواره را باز می‌کرد. آب برق برق می‌زد و روی گل ها و بوته ها می‌ریخت. آن وقت می‌رفت و آینه‌ی پایه‌دار نقره‌اش را می‌آورد و روی قالیچه می‌نشست.

موهایش را شانه می‌زد و می‌بافت. چشم‌هایش را سرمه می‌کشد. لپ‌هایش را گلی می‌کرد. روی پیراهن تافته‌اش، نیم تنه زری می‌پوشید و چارقد زری سر می‌کرد. گلاب به موهایش می‌زد. عود روشن می‌کرد. منقل آتش را درست می‌کرد. کیسه‌ی مخمل اسفند را کنار منقل می‌گذاشت. توی کوزه‌ی قلیان بلوری، چند تا برگ گل می‌انداخت. بعد سفره‌ی هفت‌سین را می‌آورد، روی قالیچه می‌گذاشت...