زبان و ادبیت شعر خردسال در ترازوی زیباییشناسی ساختاری
بخشی از متن:
زیباییشناسی دانشی است که تعاریف و کاربردهای گستردهای دارد و شاخههای میانرشتهای بسیاری یافتهاست؛ بررسی زیباییشناسی واژه، جایگاه واژه در متن، بافت، تصویر، مؤلفههای بلاغی از قبیل مجاز، استعاره، تشبیه، فاصله و کارکرد آن در ادبیات کودک مباحثی هستند که در حوزهی زبانشناسی و دانش ادبی جای وسیعی را به خود اختصاص دادهاند. در این مقاله، از منظر بررسی زبان و ادبیت به شعر خردسال نگاه شده و این بررسی به مباحث مطرح شده در باب زیباییشناسی فلسفی ارتباطی ندارد.
شعر کودک بیان موزون و مخیل عاطفه و احساس کودکانه در قالب کلمات است. موسیقی به ادبیات شاعرانهی خردسالان جلوه میدهد و موجبات زیبایی کلام را فراهم میسازد؛ در این میان عنصر تخیل نیز کمک میکند تا متن منظوم تبدیل به شعر شود. ارسطو نیز بر همین اعتقاد است. (ارسطو، 1343) مهارت بهکارگیری واژهها، چینش آنها در کنار یکدیگر با توجه به قوانین دستور توصیفی زبان فارسی، میتواند با هدف ایجاد ریتم و آهنگ اجرا شود و با آمیغ آن با تخیل، شعری درخور ادبیات کودک آفریده شود که بتوان به ادبیتش نیز اشاره کرد.
و...