بخشی از متن:
در سال‌های اجباری شدن آموزش به کودکان، ادبیات پیش از آنکه یک انتخاب دلخواه برای کودک و نوجوان باشد، نقش آموزشی داشت. آنچه از روزهای نخست برای معلمان و مربیان برجسته شده بود، آموزش مهارت خواندن و نوشتن به کودکان بود. گروهی نیز وظیفه‌ی انتخاب متون ادبی را به عهده داشتند که غالباً با نیم‌نگاهی به مسائل تربیتی، اخلاقی و دینی موضوعاتی را انتخاب می‌کردند که به نظرشان برای کودکان مفید می‌آمد. جدی گرفتن مفهوم کودکی و درک تفاوت‌ها و تمایزهای میان بزرگسال و کودک سبب شد تا بزرگسالان دقت بیشتری در انتخاب متون کنند.
سوال این است: آیا رعایت «ادبیت در متن» می‌تواند از کودکی که قرار است یک خواننده یا مخاطب معمولی باشد، خواننده‌ای بسازد که دوستدار و عاشق مطالعه است؟
انتخاب یک متن خوب یا خلق آن، تأثیر چشمگیری در جلب رضایت و به تبع افزایش خواننده و مخاطب خوب دارد. این نگرش از سال 1988 در غرب مطرح شد و همچنان نیز طرفداران خود را دارد. مارگارت میک، یکی از صاحب‌ نظرانی است که معتقد است کودک با اولین نگاه به متن می‌تواند حدس بزند یا درک کند که چه چیزی قرار است خوانده شود (میک، 1988) و درک همین موضوع است که می‌تواند این خواننده را به ادامه‌ی مطلب و رفتن به صفحه‌ی بعدی رهنمون کند یا جلوی پیشرفت مطالعه‌ی او را بگیرد.
و...