شور چشمان من

پدرم همیشه هست

دسته : ملی، میهنی
گروه سنی : ۱٢ تا ۱۶ سال
قالب شعر : سپید

ديروز مرا به سينه اش چسبانده بود

امروز عطر نامه ها را به بند بند انگشتان من

يادم هست ...

بغضش را كه خورد ،

زير گوشم زمزمه كرد

شعر

ديروز  مرا  به سينه اش چسبانده بود

                   امروز عطر نامه ها را به بند بند انگشتان من

يادم هست ...

بغضش را كه خورد ،

زير گوشم زمزمه كرد : « بابا هميشه هست »

                                              و چه ساده ...

                                                             شور عشق هديه چشمانم شد

                                                  و چه زود ....

                                                               رنگ باخت ، بند گره خورده پوتين

                                                               وقتي كه ديگر نتوانست دار بزند آرامشم را ...

                   ديروز او در « مرصاد » جانش را به پاي پيچك پيروزي كاشت

                      امروز من سبز مي بارم

زماني كه پلاكش در خانه را كوبيد

خاك مزارش بر دلم آوار شد

                     اما مي دانستم ...

                      پاي حرفش مانده

                         « بابا هميشه هست »

                              با فاصله­ي يك نفس

 

فرخنده خواجه محمود /20ساله 

کانون پرورش فکری کودکان ونوجوانان سيستان و بلوچستان 

مشخصات شعر
زبان : فارسی
گونه شعری : شعر معیار و رسمی