1- افراد شرکت کننده بین خود قرعه کشی می کنند و يکى از بازيکنان انتخاب مى‌شود.

2- بازیکن خم مى‌شود و به ديوار تکيه مى‌کند و به اصطلاح شير مى‌شود. 

3- ساير بازيکنان هرکدام خود را عضوى از شير دانسته با خواندن اين ترانه: ‘آزنگه شير، بشين بشين، بالا بشين که سرِ شير اومد، رسيد.’ بر دوش او مى‌جهند.

4- به‌همين ترتيب بازى ادامه پيدا مى‌کند . تا آنکه بازيکنى به خطا نام عضوى از شير را که قبلاً کس ديگرى انتخاب کرده بوده ببرد يا نتواند بر دوش شير سوار شود يا در گفتار خود دچار لکنت شود .