جستجو
علینقی وزیری
تولد: ۱۲۶۶ خورشیدی، تهران؛ __ ۱۳۵۸، تهران)
موسیقی‌دان و مترجم آثار ادبی برای کودکان. در خانواده‌ای نظامی به دنیا آمد؛ خواندن و نوشتن را به کمک معلم سرخانه فراگرفت، سپس به مدرسه‌ی کمالیه رفت. پس از پایان دوره‌ی نظام با درجه‌ی سرهنگی ابتدا به خدمت ارتش درآمد، اما چندی بعد به سبب عشق به موسیقی، نظامی‌گری را ترک کرد و موسیقی را پی‌گرفت. وی که از ۱۵ سالگی نواختن تار و سپس ویلن را می‌آموخت در ۲۱ سالگی برای شناخت موسیقی نو به اروپا رفت و پس از ۵ سال تحصیل علم موسیقی در فرانسه و آلمان به ایران بازگشت و مدرسه‌ی عالی موسیقی را بنیادنهاد. او را پدر موسیقی نو ایران می‌شناسند. استادانی چون ابوالحسن صبا، روح‌الله خالقی، جواد معروفی و حسینعلی ملاح از شاگردان او بودند. در سال ۱۳۱۴ خورشیدی به دنبال اختلاف با رضاشاه از کار برکنار و به مدت ۶ سال خانه‌نشین شد. در این مدت از کوشش باز نایستاد و به نگارش کتاب در زمینه‌ی موسیقی و نیز ترجمه آثار ادبی برای کوکان پرداخت.
از میان آثار او برای کودکان می‌توان به سروده‌های مدارس، سرودهای آموزشگاه‌ها، سه پیشاهنگ، مرال جنگل (۱۳۲۸) و خواندنی‌های کودکان افسانه‌هاست (۲۶ _ ۱۳۲۰) اشاره کرد.
وزیری، قصه‌های مجموعه‌ی سه جلدی خواندنی‌های کودکان افسانه‌هاست را که حاوی مشهورترین افسانه‌های ادبیات جهان هستند، از کتاب‌های درسی انگلیسی و فرانسوی برگرفته و کوشیده‌است با تغییرنام شخصیت‌ها به نام‌های ایرانی، گنجاندن برخی ترانه‌های عامیانه و ضرب‌المثل‌های فارسی، آن‌ها را با آداب و رسوم ایرانی هماهنگ کند. او هم‌چنین در ترجمه‌ی آثارش برای کودکان کوشیده است از واژه‌های فارسی بیش‌تر بهره گرفته و هر چه ساده‌تر و درخور فهم کودکان بنویسد، کاری کا در آن زمان روشی نو به شمار می‌آمد و سنگ‌بنای ترجمه آثارادبی برای کودکان به شمار می‌رود.
