طنزنویس مطبوعات، کارمند بازنشسته مرکز آمار ایران و نویسنده کتاب های کودکان و نوجوانان به نظم و نثر، دارای لیسانس حقوق در رشته قضایی از دانشگاه تهران، وی که سالیان متمادی نویسنده ستون ها و صفحات طنز نشریاتی چون توفیق، تهران، مصور، فردوسی، گل آقا و ... و نویسنده برنامه های رادیو تلویزیون بود از آغاز دهه شصت کتاب های متعددی نیز برای کودکان و نوجوانان نوشت که از آن جمله است منظومه های:

حسنی نگو یه دسته گل(1362)

حسنی ما یه بره داشت(1366)

حسنی باباش یک باغ داره(1378)

حسنی و گرگ ناقلا

خروس نگو یه ساعت (1363)

دزده و مرغ فلفلی(1364)

گربه من نازنازیه(1366)

قصه های منظوم او که از نظمی روان و قصه ای ساده و کودکانه برخوردارند،غالباً در وزن های ترانه و ریتم های شاد و نشاط آور بحر طویل سروده شده اند؛ فضای بیشتر آنها روستایی است و بر پایه عوامل بومی شکل گرفته اند.

موفقیت کتاب های حسنی نگو یه دسته گل، و حسنی ما یه بره داشت، و استقبال بسیار آنها از سوی عموم مخاطبین سبب گردید که برخی از این کتاب ها بیش از 40 بار تجدید چاپ شده و چند میلیون نسخه از آن به فروش برسد که همین امر به زودی موجی گسترده از " حسنی سرایی" در عرصه ادبیات کودک و در بین دست اندر کاران کتاب کودک اعم از شاعر و نویسنده و ناشر به راه انداخت، چندان که بیش از 200 اثر تقلیدی با عناوین گوناگون حسنی روانه بازار شد. 

بچه ها من هم بازی (1381)

مثل کنه چسبیدن(1385)

کی بود رفت زیر میز(1385)

مجموعه قصه های کوتاه برای نوجوانان که بیشتر در مجله گل آقا به چاپ رسید

جامع الحکایات (1378)

طنز در ادبیات تعزیه(1358)