هوشنگ گلشیری
1316/12/25 در اصفهان به دنیا آمد- 1379/3/13 در تهران از دنیا رفت.
مثل همیشه (مجموعه داستان) - شازده احتجاب (داستان بلند)- کریستین و کید (رمان)- نمازخانه ی کوچک من (مجموعه داستان)- بره ی گمشده ی راعی (رمان)- سلامان و ابسال (نمایشنامه)- معصوم پنجم یا حدیث مرده بر دار کردن آن سوار که خواهد آمد (داستان بلند) - جبه خانه(مجموعه داستانحدیث ماهیگیر و دیو (داستان)- پنج گنج (مجموعه داستان)- دروازه رخ (فیلمنامه) - در ولایت هوا (رمان) - آینه های دردا (رمان)- دست تاریک ،دست روشن (مجموعه داستان)- در ستایش شعر سکوت (درآمدی بر نقد شعر معاصر )- جن نامه (رمان)- جدال نقش با نقاش در آثار سیمین دانشور(بررسی آثار سیمین دانشور)- باغ در باغ (دو جلد مجموعه مقالات)- نیمه ی تاریک ماه (مجموعه داستان های کوتاه)- گلستان سعدی (ویرایش از روی نسخه تصحیح شده محمد علی فروغی)
گلشیری به تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۱۶ در اصفهان به دنیا آمد. در کودکی همراه با خانواده به آبادان رفت. خود وی دوران زندگی در آبادان را در شکلگیری شخصیت خود بسیار مؤثر میدانست.در سال ۱۳۳۸ تحصیل در رشتهی ادبیات فارسی را در دانشگاه اصفهان آغاز کرد. آشنایی با انجمن ادبی صائب در همین دوره نیز اتفاقی مهم در زندگی او بود. گلشیری کار ادبی را با جمعآوری فولکلور مناطق اصفهان در سال ۱۳۳۹ آغاز کرد. سپس مدتی شعر میسرود. خیلی زود دریافت که در این زمینه استعدادی ندارد، بنابر این سرودن را کنار گذاشت و به نگارش داستان پرداخت.وی پس از چندی همراهِ شماری از نویسندگان نواندیش مانند ابوالحسن نجفی و محمد حقوقی جلسات یا حلقهی ادبی جُنگ اصفهان را پایه گذارد.
او در سال ۱۳۵۸ با فرزانه طاهری که مترجم است ازدواج کرد. حاصل این ازدواج دو فرزند به نامهای غزل و باربد است. احمد گلشیری برادر وی مترجم و سیامک گلشیری برادرزاده او نیز نویسنده است. دیگر برادر زاده او سیاوش گلشیری نویسنده و منتقد می باشد.
سرانجام گلشیری در سن ۶۱ سالگی بر اثر ابتلاء به بیماری مننژیت که نخستین نشانههای آن از پاییز ۱۳۷۸ خورشیدی پدیدار شده بود. در بیمارستان ایرانمهر درگذشت. او را در امامزاد طاهر شهر کرج به خاک سپردند