پدرم کفاش تهی دستی بود که برای تأمین مخارج زندگی ما مجبور بود شبها هم تا دیر وقت در دکه اش بماند و کفشهای مردم را وصله پینه کند. وقتی او را می دیدم که با خستگی قدمهای سنگینش را در کوچه می کشد، از خدا می خواستم که کوچه تاریک و طولانی زندگی ما هر چه زودتر به آخر برسد… .
با این حال، زمستان را دوست داشتم، چون پدرم می گفت: اگر بارانهای زمستان نباشد، خشکسالی مزارع را از بین برده و کشاورزان فقیر می شوند. اما آن زمستان با زمستانهای پیش از آن فرق داشت و… .