یکی از آن ها می گوید برای اینکه بقچه هایمان را باز و بسته نکنیم و نان ها خشک نشوند بهتر است اول غذای یکی را بخوریم و وقتی تمام شد برویم سراغ غذای آن دیگری.

دومی قبول می کند و بقچه اش را باز می کند و با هم می خورند. اما وقتی نوبت اولی می شود نا‌رفیقی می کند و به قولش عمل نمی کند و دومی را به سختی می زند و ... رهایش می کند و می رود.

 اما ماجرای به همین سادگی پیش نمی‌رود و اتفاق های می‌افتد و کتاب به مخاطبانش نشان می‌دهد  که ناجوانمردی عاقبت ندارد.