روزگاری، خارکن جوانی در کنار صحرایی بزرگ زندگی می کرد. او هر روز به صحرا می رفت و خارها را از خاک جدا می کرد، آنها را می بست و بر دوش می گذاشت و برمی گشت. یک روز که خارکن مشغول کار بود، ناگهان مار سیاه بزرگی آهسته از زیر بته ای بیرون آمد. خارکن خیلی ترسید و خواست فرار کند،‌اما مار سیاه فریاد زد: فرار نکن، من تو را آزار نمی دهم. مدتهاست که منتظر بودم با تو حرف بزنم، شاید بتوانی به من کمک کنی. آنگاه مار سیاه داستان “شهر ماران“ را برای او تعریف کرد و اینکه چگونه مردم شهر و خود او طلسم شده اند و از او خواست تا در نجات مردم شهر به او کمک کند… .
نقاشیهای زیبای کتاب نیز داستان را همراهی می کند.