توانایی توجیه و تبیین افکار و دریافت‌های خود، ‏بالاترین شکل آزادی است که می‌توان در یک جامعه ‏انسانی آموخت. جامعه‌ای که نتواند چنین توانایی و ‏تجربه‌ای را به افراد خود آموزش دهد روح خلاقیت، رشد و ‏پیشرفت را در بطن خود دفن خواهد کرد. در جامعه‌ای ‏انسانی، مربیان راهنمایانی ‏دل‌سوزی هستند که کنجکاوی کودکان را گسترش داده و به ‏پرورش و خلاقیت ذهن آن‌ها کمک می‌کنند. در این راه ‏بزرگ‌ترین هنر مربیان آگاه ترغیب و تشویق کودکان و ‏نوجوانان به دانستن بیش‌تر است .‏
از آن‌جا که ادبیات شکلی از هنر است که نمی‌توان آن را ‏مانند مهارت‌هایی چون نجاری، خیاطی یا شنا به طور ‏مستقیم آموزش داد، بنابراین، نیاز به روشی تجربی و ‏سازنده دارد که در آن زبان سکان‌دار ارائه تجربه‌ها، ‏نگرش‌ها و افکار فرد است. کتاب حاضر در پی تحقق چنین ‏امری در زمینه‌ی نوشتن خلاق کودکان و نوجوانان و رشد و ‏پرورش هرچه بیش‌تر توانایی آنان در این زمینه است.‏