هاك در همه زندگيش آموخته كه سياهان پست و انسان هایی درجه دوم هستند و مطابق با همين ایده هم باید با آنها رفتار كرد. داستان "ماجراهای هاکلبری فین" هم روي این ایده ، هاک با اين فکر متمرکز است و این که هاک  تصمیم می گیرد که دیگر ای

بر اساس فکری که در ابتدا هاک دارد، آزاد كردن جیم از بردگي از نظر اخلاقی صحیح نیست. چرا که هاك در همه زندگي ياد گرفته كه اگر كسي برده اي را از بردگي آزاد كند به جهنم مي رود. هاك حالا بايد براساس احساس شخصي خودش تصميم بگيرد نه بر اساس آن چيزي كه جامعه به او ياد داده است. در پايان هاك تصميم درست را مي گيرد و هركاري را هم براي انجام تصمیمش انجام می دهد.

هاك که در همه زندگي هرگز دوستي حقيقي را تجربه نكرده،  دوست واقعيش را در جيم كشف مي كند. او مي آموزد كه نژاد مهم نيست و اين كه جيم همه كاري براي او انجام مي دهد. در ابتدا هاك نسبت به جيم احساس فضيلت و برتري دارد و شوخي هايي با او مي كند. اما به اين باور مي رسد كه جيم هم احساس دارد. سپس به تدریج به این نتیجه می رسد كه با وجود این که رنگ پوستشان با هم متفاوت است اما شباهت هاي زيادي به هم دارند.

 به این ترتیب هاكلبری فین با آن چه كه در همه عمر آموخته مي جنگد و رفتار درستی که باید با سیاهان داشته باشد را می آموزد و تا آن جا پیش می رود که تمام قیدها را برای دوستی با جیم کنار می گذارد و بین آن دو دوستی واقعی شکل می گیرد.

بخشی از اثر:

گفتم که پدر ومادرم مرده اند و دادگاه مرا داده دست یک کشاورز پیر وبد ذات،
توی یک دهی سی مایل دورتر از رودخانه. او هم آن قدر با من بدرفتاری کرد که
دیگر نتوانستم طاقت بیاورم. وقتی چند روزی رفته بود، من هم چند دست از
لباس های کهنه ی دخترش را دزدیدم وفلنگ را بستم.

• ارنست همینگوی در مورد این کتاب می گوید: "تمام ادبیات امروزی آمریکا از یک کتاب به نام "سرگذشت هکلبری‌فین" سرچشمه می‌گیرد. این بهترین کتاب ماست. همه آثار آمریکایی از این کتاب سرچشمه می‌گیرد. پیش از این چیزی نبود و پس از آن هم چیزی به آن خوبی نیامد". قلم ستودنی مترجم هم زیبایی اثر را دو چندان کرده است.

• ماجراهای هاکلبری فین در سال ۱۸۸۴ برای اولین بار چاپ شد. این کتاب پس از رمان تام سایر منتشر شد.

• در سال ۱۸۸۵ کتابخانه‌های عمومی ماساچوست این کتاب را به خاطر «زبان بی‌ادبانه‌اش» ممنوع کردند. پیش از آن هم منتقدان کتاب را به خاطر استفاده از زبان عامیانه مضر و بی‌اهمیت تشخیص داده بودند.