لطف او:

گل بدون رنگ و بو نمی‌شود

 دل بدون آرزو نمی‌شود

 کارهای تازه و بزرگ

 باادّعا و های و هو نمی‌شود

 هر چه جای خود مهّم و جالب است

 غاز خانگی که قو نمی‌شود

صد بَدَل نمی‌رسد به پای اصل

 هر کلاه گیس، مو نمی‌شود

چین و اخمِ پیرهن، رها و صاف

جز به بوسه‌ی اتو نمی‌شود

راهِ حل این دلِ گرفته‌ام

بی‌نسیم گفت‌وگو نمی‌شود

 هر چه گفته‌ام به لطف دوست بود

 کار جز به لطف او نمی‌شود