شعر ناگهان از هیچ:

بهار پیدا شد

 دربند رختی که

 لباس‌های زُمخت را

 به باد داده بود

 در پرتقال‌های خونی کم‌خون

مردّد برشاخه‌ی درخت

 در سیب کوچک کم‌طاقت

 چرخ‌زنان در کاسه‌ی آب

 در فرش لاکیِ بر نرده، آویزان

 در ملافه‌ها که سفید

 در عودها که روشن

ناگهان از هیچ

پیدا شد بهار

در این همه!