کتاب تیستوی سبز انگشتی در ایران برای اولین بار در سال ۱۳۵۲ با ترجمه‌ی لیلی گلستان از سوی سازمان انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منتشر شد، این کتاب از سوی نشر ماهی نیز انتشار یافته است.

داستان این کتاب درباره‌ی پسرکی به نام تیستو است که درمی‌یابد انگشتانش خاصیت سبزکننده دارند. بذر هر گیاهی که با انگشتان تیستو تماس برقرار کند سبز می‌شود و به سرعت به گیاهی زیبا تبدیل می‌شود. تنها دوست و همدم او باغبان پیری‌ست به نام سبیلو که به تیستو می‌آموزد ویژگی منحصر به فرد انگشتان او می‌تواند تغییرات شگرفی در دنیای اطرافش ایجاد کند. تیستو دست به کار می‌شود و با رویاندن گل و گیاه در بیمارستان، باغ‌وحش، زندان و محله‌ی فقیرنشینان، زشتی‌ها را به زیبایی بدل می‌کند. او با دستکاری در ادوات نظامی کارخانه‌ی پدرش در دهانه‌ی توپ‌ها و لوله‌ی تفنگ‌ها گل می‌رویاند و به این ترتیب از وقوع جنگ جلوگیری می‌کند. در پایان داستان، مرگ سبیلو پرسش‌های بسیاری در ذهن تیستو ایجاد می‌کند که کسی نمی‌تواند به آن‌ها پاسخ بدهد. درنهایت تیستو نردبانی از گل می‌سازد و از آن بالا می‌رود تا به باغبان که می‌گویند در آسمان است بپیوندد.

چند سطر از این رمان را می‌خوانیم:

گل‌های زندان مثل بقیه‌ی گل‌ها بود. خیلی راحت می‌شد آن‌ها را شناخت. فقط تنها تفاوت عجیب‌شان این بود که همه‌شان در یک شب گل داده بودند و به همین دلیل، دانشمندان شروع کردند به بحث و جدل با یک‌دیگر و هم دیگر را به دروغ‌گویی و نادانی و اغفال متهم کردن؛ و این بار دیگر چادرهای اردویشان کاملاً به سیرک شباهت پیدا کرده بود...

و اما زندانی‌ها! حتما ً میل دارید بدانید که زندانی‌ها دراین‌باره چه فکر می‌کردند؟ حالا که این‌طور است برایتان می‌گویم هیجان و دلهره‌های گیاه‌شناسان با حیرت زندانی‌ها هیچ بود...

.

.

تاکنون بیش از ۵۷هزار نسخه از آن به چاپ رسیده است. نسخه صوتی این کتاب هم با صدای افسانه بایگان از سوی انتشارات کانون پرورش فکری منتشر شده است.