ماه پيشاني نامادري بدجنسي دارد که هميشه او را اذيت مي کند. ماه پيشاني به خاطر مهرباني که در حق پيرزن درمانده اي
مي کند، از آب چشمه اي مي نوشد و زيباتر مي شود. نامادري حسادت مي کند و از آب همان چشمه مي نوشد. غافل از
اينکه اثر آب اين چشمه براي او زشتي بيش از حد است.