هدف از انجام اين پژوهش بررسي عوامل اجتماعي موثر بر پايگاه اجتماعي خانواده هاي معلولان ذهني در مقايسه با خانواده هاي عادي در روستاهاي ده شيخ و بهرام بيگي در سال 1385 مي باشد . روش تحقيق در اين پژوهش پيمايشي ، جامعه آماي خانواده هاي معلولان ذهني و عادي ، حجم نمونه 160 نفر ، ابزار تحقيق پرسشنامه و از طريق نرم افزار SPSS و آزمون T تست اطلاعات جمع آوري شده مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند . در تحليل نهايي مقايسه دو گروه ، متغيرهاي توصيفي سنجش شده با بيشترين فراواني ، خانواده هاي داراي فرزند معلول ذهني و عادي به ترتيب به شرح ذيل بوده اند . جنس پاسخگويان : 51 نمونه (7/63 درصد) زن و 58 نمونه (5/72 درصد) زن ، سطح تحصيلات : 24 نمونه (30 درصد ) و 4 نمونه (5 درصد ) بي سواد و 17 نمونه (3/21 درصد) و 42 نمونه (5/52 درصد) راهنمايي و 23 نمونه (8/28 درصد ) و 17 نمونه (2/21درصد ) ، درآمد : 49 نمونه (2/61 درصد ) و 38 نمونه (5/47درصد) 150-100 هزارتومان داشته اند و اشتغال : 39 نمونه (4/49 درصد) و 47 نمونه (8/58 درصد) بيكار وسايل منزل مثل تلفن 65 نمونه (3/81درصد) و تعداد فرزند معلول ذهني 21 نمونه (5/52درصد ) 1 نفر بوده اند و جنس معلولان 27 نمونه (5/67درصد) مرد بوده اند ، نوع معلوليت : 26 نمونه (65 درصد) پناهگاهي هستند ، متغيرهاي مورد سنجش به شيوه تحليلي با بيشترين فراواني در بين خانواده هاي داراي معلول ذهني و عادي به ترتيب به شرح ذيل بوده است : وجود فرزند معلول ذهني دختر : 49 نمونه (60 درصد ) و 51 نمونه (7/63 درصد) ، وجود فرزند معلول ذهني پسر : 46 نمونه (58 درصد) و 46 نمونه (58درصد، وجود معلول ذهني پناهگاهي : 59 نمونه (8/73 درصد ) و 53 نمونه (3/66 درصد) ، تعداد معلول ذهني : 68 نمونه (6/84 درصد ) و 62 نمونه (6/77 درصد) موافق و كاملا موافق تاثير وجود فرزند معلول ذهني بر پايگاه اجتماعي خانواده بوده اند (P<0/001 ) وجود معلول ذهني آموزش پذير 47 نمونه (7/58 درصد) و 50 نمونه (5/62درصد) وجود فرزند معلول ذهني تربيت پذير : 37 نمونه (2/46 درصد ) و 40 نمونه (50 درصد) مخالف و كاملا مخالف تاثير وجود فرزند معلول ذهني بر كاهش پايگاه اجتماعي خانواده بوده اند. پيش بيني مي شودبااستفاده ازنتايج اين پژوهش و با كمك هاي مردمي، سازمان هاي مرتبط دولتي بخصوص سازمان بهزيستي بتوانند شرايط بهتري براي تحرك صعودي پايگاه اجتماعي اين خانواده ها فراهم آورند.