چنگیزخان بر اساس نظر خود برای هر کاری قانونی گذاشت و مصلحتی را پیش بینی و فرمانی صادر کرد و برای هر جرمی مجازاتی تعیین کرد اما چون قوم تاتار خط نوشتن نمی دانستند دستور داد تا کودکان ایغور به آموختن سواد و خط نوشتن بپردازند. دستور داد تمامی فرمان ها و یاسه ها را روی طومارها ثبت کنند و نامش را یاسانامه بگذارند، جایش هم در خزانه ی پادشاه هان باشد و زمانی که خانی بر تخت می نشیند یا لشکری بزرگ آماده می کنند یا شاهزادگان بر کاری اجتماع می کنند و می خواهند در باره ی مصالح مملکت تصمیم بگیرند طومار یاسانامه را بیاورند و بنای کارها و تصمیم ها را بر اساس آن بگذارند. چنگیزخان در ابتدای کارش پس از پیوستن قبایل مغول به او تمامی عادات و رفتارهای ناپسند را از آن ها دور کرد و رفتارهای و عاداتی تازه و پسندیده را جایگزین اعمال پیشین کرد. که بسیاری از این فرمان های جدید موافق با دین اسلام است. در تمامی دستوراتی که به اطراف و اکناف عالم می فرستاد همه را به فرمانبردای از خود دعوت می کرد اما مانند بسیاری از جابران روزگار که به خاطر شوکت سوار و سلاح مردمان را خوار می کنند کسی را تحقیر نکرد بلکه تا این اندازه در نامه ها به طوایف و سران آن ها بیم    می داد که اگر مطیع و فرمانبر نشوند ما می دانیم و خدای ما که چه خواهیم کرد.  ... (ادامه دارد.)