تو از بهشت مي‌رسي

زمين بهار مي‌شود

و ساده حرف مي‌زني

واژه قطار مي‌شود

تو از بهشت مي‌رسي

لبالب از ستاره‌ها

و با تو آسمان پر از

نقش و نگار مي‌شود

چه ساده مي‌نويسي از

بهشت نور و روشني

چه‌قدر بي‌تو قصه‌ها

تيره و تار مي‌شود

هميشه آب و آينه

هميشه ماهتاب من

غزل براي گفتنت

چه بي‌قرار مي‌شود

تو مي‌رسي فراتر از

هر آن‌چه در خيال من

تو از بهشت مي‌رسي

زمين بهار مي‌شود...