پرندهی اجابت
هوای گریه داشتم
دلم چقدر خسته بود
و خسته بودم از دعا...
سروده ی فائزه حسینی عضو نوجوان مرکز شماره 8 کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان قم
شعر
هوای گریه داشتم
دلم چقدر خسته بود
و خسته بودم از دعا
که داد میزنم:
خدا
چرا چرا چرا چرا؟
و ناگهان اتاق من
چه غرق نور می شود
و می رسد پرنده ای
که روی بال کوچکش دعای من نشسته بود.
مشخصات شعر
زبان
:
فارسی
گونه شعری
:
شعر معیار و رسمی
سال انتشار
:
۱٣٩۶
سال تولید
:
۱٣٩۵