مرداس بنابر روایت فردوسی مردی نیک و گرانمایه بود که دادگری می‌کرد و از خدای جهان‌دار می‌ترسید و شاید بخاطر همین خصائص مردم ایران که از ظلم و بیداد خسته شده بودند به استقبال پسرش ضحاک شتافتند و او را بجای جمشید برای پادشاهی ایران ترجیح دادند. باز هم بنابر روایتی از شاهنامه روزی ابلیس به وسوسه کردن ضحاک یا(آژی دهاک)آمد و ضحاک را به کشتن پدر برانگیخت.

ز دشت سواران نیزه گذار                            یکی مرد بود اندر آن روزگار

ز ترس جهاندار با باد سرد                            گرانمایه هم شاه و هم نیک مرد

به داد و دهش برترین پایه بود                      که مرداس نام گرانمایه بود

ز هر یک هزار آمدندی بجای                              مر او را دوشیدنی چارپای