«شوق نامه»
بازخوانی تصنیفهای منسوب به عبدالقادر مراغی
این مجموعه بازخوانی تصنیفهای منسوب به عبدالقادر مراغی موسیقیدان قرن 9 هجری است.
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با انتشار این اثر سعی در معرفی این دانشمند بزرگ به علاقهمندان موسیقی پژوهشی دارد.
«شوق نامه» از سه لوح فشرده و دفترچه معرفی نوازندگان تشکیل شده است.
گروه عبدالقادر مراغی
هسته اولیه این گروه در مهر 1384 با 7 نوازنده و یک خواننده، زیرنظر محمدرضا درویشی شکل گرفت.
این گروه از فروردین 1385 با ترکیب 22 نوازنده و خواننده، فعالیت و تمرینات خود را ادامه داد.
از شهریور 1385 گروه عبدالقادر مراغی با ترکیب 9 نوازنده و یک خواننده مرحله جدید فعالیت خود را آغاز و تاکنون ادامه داده است.
انگیزه اصلی شکلگیری گروه عبدالقادر مراغی، بازخوانی رپرتواری از تصنیفهای منسوب به نظریهپرداز و آهنگساز معروف دوره تیموری «خواجه عبدالقادر مراغی» است.
این گروه فعالیتهای خود را روی این آثار متمرکز کرده است و به اجرای تصنیفهای قدیمی ایران یا موسیقی دوره معاصر ایران و نیز رپرتوار موسیقی عثمانی نمیپردازد.
اگر چه طی چند دهه اخیر برخی آثار خواجه عبدالقادر مراغی توسط گروهها، نوازندگان و خوانندگان موسیقی کلاسیک ترک اجرا شدهاند.
اما تاکنون هیچ گروهی در ترکیه یا ایران به شکل مشخص روی این رپرتوار متمرکز نشدهاند.
این رپرتوار اکنون پس از چهار سال تمرین، ضبط شده و مراحل انتشار را طی میکند. اعضای گروه عبدالقادر مراغی جملگی از موسیقیدانان شناخته شده و تحصیل کرده ایران هستند که برخی فارغالتحصیل دوره فوق لیسانس و دکتری هستند.
این گروه خود را مدیون عشق و کمک موسیقیدانان معاصر ترک میداند که از هیچ کوششی در مسایل نظری، تاریخی و یافتن آثار منصوب به مراغی کوتاهی نکردهاند.
گروه عبدالقادر مراغی در کنار ضبط رپرتوار منسوب به مراغی با زمان بیش از 160 دقیقه، در قالب سه CD برای نخستین بار آثار منسوب به این آهنگساز بزرگ را به صورت یک جا به چاپ میرساند.
ثبت این آثار اگرچه حاصل تلاش موسیقیدانان ترک به ویژه رئوف یکتا و جمعی دیگر بوده، اما تاکنون در هیچ جا به شکل مجموعهای مستقل از آثار خواجه عبدالقادر مراغی انتشار نیافته است.
علاوه بر این، کتابی توسط هیات مولفان، (محمدرضا درویشی، سیروس جمالی، نگار بوبان و بهزاد میرزایی، اعضای گروه عبدالقادر مراغی) در دست نگارش است که توضیح دهنده مسایل فنی و ساختاری این تصنیف هاست و مروری دارد به سیر تاریخی و تکوین مکتبی که از صفیالدین ارموی آغاز و به آهنگسازان بزرگی چون خواجه عبدالقادر مراغی در ایران، مصطفی عطری و دده افندی در ترکیه رسیده است.
همچنین ترجمه برخی متون مرتبط به مراغی به فارسی همچون کتاب «اساتیدالالحان» نوشته رئوف یکتا و ترجمه سیروس جمالی که چندی پیش چاپ شد و کتاب عبدالقادر مراغی نوشته مراد بارداکچی و ترجمه سیروس جمالی که مراحل ویرایش نهایی را میگذراند و چندین متن از «والتر فلدمن» ، «اون رایت» ، «کایزوتر» و غیره از زبانهای ترکی عثمانی، ترکی جدید، انگلیسی و آلمانی که در دست ترجمه است از جمله فعالیتهای مرتبط با گروه عبدالقادر مراغی است.
گروه عبدالقادر مراغی سعی در اجرای این رپرتوار با عبور از زیباییشناسی موسیقی ایران نموده است.
اصلاح شعرهایی که گذشت زمان و نقل شفاهی موجب تغییر یا تحریف آنها شده و شناسایی بعضی شاعران که شعرشان در این تصنیفها مورد استفاده قرار گرفته، از جمله ویژگیهای بازخوانی این رپرتوار توسط گروه عبدالقادر مراغی است.
علاوه بر این، خواندن شعرهای فارسی با لهجه فارسی برای نخستین بار از زمان عبدالقادر تاکنون و نیز اجرای تکخوانی این تصنیفها توسط یکی از ممتازترین خوانندگان معاصر ایران (همایون شجریان) از جمله ویژگیهای اجرایی این گروه است.