قُلان
از جمله بازيهاي سنتي، جذاب و دلپذير است.
اين بازي اغلب در هنگام رفتن به طبيعت خصوصاً در فصل بهار انجام ميشود و با انتخاب يک نفر سرپرست يا مربي در محدوده زميني که آن را خط کشي کردهاند صورت ميگيرد. اين بازي به دو صورت انجام ميگيرد؛ نخست به صورت دو نفره و مبارزه تن به تن و ديگري به صورت جمعي.
حال اگر تن به تن باشد دو نفر از هر دو گروه وارد دايره ميدان بازي ميشوند و هر کدام از پاي درآيد بازنده است و آن که برنده باشد اگر توان لازم را داشته باشد ميتواند مجدداً با حريف ديگري مسابقه دهد. اين مبارزه تا آخرين نفر هر گروه ادامه دارد.
دو بازيگر با شانههاي خود سر و کار دارند. دو شانه راست يا دو شانه چپ، ضربات از مرفق تا انتهاي بالايي دست است و در حين بازي هر ضربهاي به غير از شانه به شانه انجام بگيرد خطاست و انجام دهنده از بازي خارج ميشود.
تمام بازيگران در حالت بازي با يک پا، پاي ديگر خود را از پشت تنه با دست محکم ميگيرند و در حالت بازي يکي رو به پشت، يکي رو به جلو مبارزه ميکنند تا خطرات ضربات پيش نيايد.