بازیکنان، دو نفر دو نفر می‌شوند . هر کدام از جفت‌ها دست در گردن هم از میدان بازی فاصله می‌گیرند. آنها در خفا و بین خود، هر کدام نامی برای همدیگر انتخاب می‌کنندو دو تا دوتا دست در گردن هم پیش سرگروه‌ها می‌آیند،

یکی از آنها می‌گوید: سلام علیکم ستاره

سرگروه دیگر می‌گوید : «علک (علیک)تبه این براره» (یعنی جواب سلام با این برادر من است)

 و به سرگروه دیگر حواله می‌دهد. بعد یکی از این دو یار می‌گوید(مثلاً): «که ره وِ نه سنگ- که ره وِ نه آجر؟» (یعنی کی سنگ را می‌خواهد کی آجر را ؟)

یکی از سرگروه‌ها همان که جواب سلام با اوست  از بین این دو نام ، یکی را برمی‌گزیند و صاحب این نام ، یار او در بازی محسوب می‌شود.