پرويز نادري متولد 1325  ميانه، فارغ التحصيل هنرستان نقاشي است.

 نادری، از نسل اول انیماتورهای کانون بود. او خالق فیلم های کوتاه انیمیشن برجسته و تفکر برانگیزی مثل "بی‌نهایت"، "مرد و ابر"، "استقلال" و "درخت سیب" است. فیلم استقلال (۱۳۵۲) او موفق شد در جشنواره فیلم برلین سال ۱۹۷۴، دیپلم ویژۀ کلیسای کاتولیک را کسب کند.

"مرد و ابر"، در میان کارهای انیمیشن کانون، به لحاظ تمرکزش روی زندگی روزمرۀ مردی عادی در دنیای مدرن، فیلمی منحصر بفرد است چرا که موضوع اغلب فیلم های کانون در این دوره، برگرفته از داستان ها و افسانه های قدیمی و پیرامون شخصیت های تخیلی و افسانه ای است. "مرد و ابر" نیز با اینکه داستانی مربوط به زندگی معاصر است اما فضایی فانتزی و تخیلی دارد. مردی بعد از پایان کار اداری اش به خانه می رود و کتری آب را روی چراغ می گذارد و به خواب می رود. کتری به جوش می آید و بخار آن دور سر مرد حلقه می زند. مرد از خواب بیدار می شود و سعی می کند از شر بخار خلاص شود اما بی فایده است.

"مرد و ابر" از نظر سبک کار و بیان استعاری و فلسفی اش، نشان دهندۀ تاثیرپذیری نادری از سبک انیمیشن های اروپای شرقی به ویژه مکتب انیمیشن زاگرب است که عموماً آثاری اندیشمندانه اند و بیانی پیچیده دارند.

پرویز نادری در تیرماه ۱۳۹۲ بر اثر بیماری درگذشت.