این موزه در بهمن ماه سال 1376 جهت بازدید عموم گشایش یافت.

جهان نما کامل‌ترین نامی است که برای نمایش آثار اهدایی به خاندان پهلوی و یا خریداری شده توسط آنان به بخش غربی کاخ صاحبقرانیه که در دهه پنجاه برای نگهداری این آثار آماده شده بود، داده شده است. زیرا این آثار از فرهنگ‌های مختلف جهان در قالب شیئی تاریخی یا اثری هنری از هنرمندانی همچون: پیکاسو، دالی، رنوار، گوگن، براک که در تاریخ هنر مدرن جهان تأثیری ژرف به جای گذاشته‌اند و یا آثار هنرمندان ایرانی صاحب سبک همچون پرویز تناولی، حسین زنده رودی، سهراب سپهری، بهمن محصص در زیر سقف‌های آن کنار هم گردآوری شده‌اند.

تنگ سفالین مربوط به نیمه دوم هزاره اول پیش از میلاد از املش گیلان به همراه پیکره‌های مفرغی لرستان مربوط به هزاره دوم و اول پیش از میلاد به همراه اثری مفرغی «پیکره مرد ایستاده» از آلبرتو جاکومتی و سردیس بودا از سده دوم میلادی و آثاری از هنرهای آئینی "پیش کلمبیائی precolombien" و تمدن‌های مصر باستان، ویکوس vicus و موشیکای mochica پرو، پیوندی ملموس در کمال گرایی دست‌ساخت‌های بشری، از اعماق تاریخ تا به امروز را به نمایش گذاشته‌اند آنچنان که گویی جانی واحد در دستانی متفاوت و در زمان‌های مختلف ذوق خود را به تصویر کشیده و یا آن را مجسم و متبلور نموده است، به واقـع در این فضای کوچک، جهانی به نمـایش در آمده است و به وضـوح می‌توان سیر تکامل و تحول قریحه و احساس بشری را در این مکان به نظاره ایستاد و خویشتن خود را که در بازتابی از ویترین‌های شفاف جهان نما به ذهن تماشاگر متبادر می‌شود، باز شناخت.

بر سقف تالار میانی موزه‌ی جهان نما، نقاشی روی چوب با نقوش گل و مرغ شیراز به چشم می‌خورد.