در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: ناخدا برای اولین بار راه دریا را گم کرده بود. موج بلندی ناخدا را از کشتی به بیرون پرت کرد و او دیگر چیزی نفهمید...

موج‌ها او را، که بی‌هوش بود؛ به جزیره‌ای بردند که هرگز پای هیچ‌کس به آن‌جا نرسیده بود. ناخدا چشم باز کرد. پرنده‌ای را دید که با نگرانی او را نگاه می‌کند. چشمش به ماه افتاد که از آسمان تا لبه‌ی دریا پایین آمده بود و جزیر‌ه‌ای را دید که هرگز در عمرش آن جا را ندیده بود...