در روستای کوچکی، کشاورزی با همسرش به شادمانی زندگی می کرد. پس ازمدتی، خداوند به آن دو فرزندی داد؛ دختری بسیار زیبا. نام او را “سماء“ گذاشتند. بزودی، دخترک بزرگ شد، اما پاهایش همچنان لاغر بود و نمی توانست مثل دیگر بچه ها بدود و بازی کند… .
روزی سماء در کنار جویبار دهکده نشسته بود که صدایی شنید. این صدای جویبار بود که از او می خواست نگهبان چشمه شود؛ کاری که فقط از عهده جوانان شجاع برمی آمد. سماء پذیرفت و پس از آن سرنوشت او به افسانه ها پیوست.