باز هم بهار از راه می رسید و توکا همچون سالهای قبل در قفس بود. با آب و دانه ای که صاحبش به او می داد، مجبور بود هر روز برای او بلند آواز بخواند. حس می کرد اگر چه هر روز ناتوان تر می شود، اما میل به آزادی در او بیشتر نیرو می گیرد. توکای تنها برای یافتن راه و چاره ای با حیوانات مختلف به گفتگو پرداخت . تا اینکه سرانجام راه خود را به سوی آزادی پیدا کرد.
این داستان کوتاه یکی از آثار شاعر بزرگ معاصر، نیما یوشیج، است که با زبان ساده برای کودکان و نوجوانان نوشته شده است.