پس از حضرت علی (ع) و شهادت امام حسن(ع)، معاویه فرصت یافت تا هر جا که یاران بزرگ علی ممکن بود با گفتار و کردار خود ظلم و جنایتهای او را برای دیگران آشکار کرده و دردسری برای او و حکومتش ایجاد کنند آنها را شناسایی و دستگیر کرده و با تطمیع، تهدید، تبعید یا قتل،‌آنان را از سر راه خود بردارد. از این میان،‌ حجربن عدی است که پس از امام خود هرگز در برابر ظلم و ستم معاویه و کارگزاران او سکوت نکرد تا اینکه… .
کتاب، گزارش داستانی اواخر عمر حجربن عدی است که در پیمودن راه حقیقت به امام خود می پیوندد.