در گوشه ای از این دنیای هزار گوشه، خاله قزی زندگی می کرد که از مال دنیا فقط یک خانه داشت و یک دل مهربان، و یک غصه توی دلش. غصه اش این بود که خانه اش ساکت بود و صدای خنده بچه ای توی آن نمی پیچید. هر بار که زنهای همسایه را می دید که دست بچه هایشان را گرفته اند و از کوچه رد می شوند، با خود آه می کشید و آرزو می کرد دختری داشته باشد و … . یک روز از توی باغچه صدایی شنید و با عجله به باغچه رفت و ناگهان … .