بخشی از اثر:

«تابستان آن سال، زمین بزرگی را کندند و تویش پی ساختمان ریختند و هی آجر رویآجر گذاشتند، تا مدرسه ای ساختند. روی تابلوی بالای در نوشته بود: «دبستان فردریک داگلاس». مدرسه با خودش فکرکرد: «چه اسم خوبی برایم گذاشتند!»

بیشتر روزها، مردی که سرایدار مدرسه بود می آمد و دستی به سر و رویَش را برق می انداخت و پنجره هایش را می سابید.مدرسه می کشید؛ کف مدرسه به سرایدار گفت: «خیلی خوب است. فقط خودمان دوتاييم.»