شعر "بال های من مسافرند" :

آه! ای پرنده ها!

پرنده های مهربان!

این که دست می دهد تکان برای تان، منم!

ایستاده پشت پنجره

روبه روی آسمان خراش پیر

در اتاق کوچکی اسیر

با وجود این همه حصار

من هنوز پرنده ام

آن پرنده ای که بال های او

توی این اتاق جا نمی شود

بال های من مسافرند.

شعر "باغچه خوابیده" ، ص 16

باغچه این روزها

واقعاً غمگین شده

ساکت و بی حوصله ست

خواب او سنگین شده

استراحت می کند

رنگ و رویش خوب نیست

علت بیماری اش

خوب می دانم که چیست؟

از همان روزی که رفت

از کنار او بهار

صورت او زرد شد

قلب او شد غصه دار

حال او را شاپرک

از همه پرسیده است

من به او گفتم نترس

باغچه خوابیده است.