تو که هر شب غزل می خوانی از من

نگاهت می شود بارانی از من

مترسک نیستم،گنجشک ها را

چرا بیهوده می ترسانی از من

***********

بگو گنجشک ها از من نترسند

از این یک تکه پیراهن نترسند

بگو کاری است زخم عشق،اما

برای عشق از مردن نترسند

***********

نه مثل یک دوبیتی از برم کرد

نه حتی لحظه ای هم باورم کرد

پری از بال یک گنجشک بودم

نسیم آورد و باران پرپرم کرد

***********

اگر زخم تنت پیراهنم بود

پر از رقصیدنت پیراهنم بود

من وتو هر دو یک گنجشک بودیم

اگر پیراهنت پیراهنم بود

***********

چرا شعری نخوانم ،سنگ باشم

فقط ساکت بمانم،سنگ باشم

نگاهم لهجه ی گنجشک دارد

چگونه می توانم سنگ باشم؟

***********

تو هم دیوانه ی گنجشک ها باش

پری بر شانه ی گنجشک ها باش

زمستان فصل ویرانی است،ای برف!

به فکر لانه ی گنجشک ها باش

***********

تمام زندگی را برتنم باش

گل گلدوزی پیراهنم باش

بمان مثل خودم گنجشک و یک عمر

طرفدار دوبیتی گفتنم باش

***********