لباسای گرم، تو کمد

تو تنمون لباس تور

کاپشنا و شال و کلاه

غصه دارن چه جورواجور

*

چکمه­ ها غمگین و کسل

از اینکه تو پا نمی­ رن

توی جا کفشی می شینن

از غم گرما می ­میرن

*

بارون تو ابرا منتظر

برفا اسیر آسمون

«پس کجان آدم برفیا؟»

ابرا همه دل نگرون

*

هیشکی زورش نمی­رسه

به خورشید زرد و بلا

سرما زورش خیلی کمه

شبیه زور مورچه­ ها

*

کاشکی زمستون برسه

غم از دل دنیا بره

برف فراوون بباره

سرما بیاد، گرما بره