مردی از بزرگان ایل‌کلهر بر اثر اتفاقی تمام دارایی‌اش را از دست می‌دهد و مجبور می‌شود در کسوت کارگر خان درآید و زندگی‌اش را با دشواری تامین نماید. مرد فرزندش را نذر امام رضا (ع) می‌کند. کودک بزرگ می‌شود و پدر بیمار. روزی کودک از پدرش می‌خواهد برای او عینکی بخرد شبیه عینک پسرخان. مرد که بسیار بیمار شده رخت سفر از این جهان می‌بندد. چهل روز پس از مرگ مرد، بازماندگان به قصد شست و شوی لباس‌ها و بخشیدن آن‌ها به بینوایان جیب‌های لباس‌های او را خالی می‌کنند و ناگهان متوجه می‌شوند مرد، عینکی را که مورد علاقه فرزندش بوده خریده اما اجل به او مهلت نداده تا عینک را به پسرش هدیه کند.