در میان ایلات ، عشایر و سنگسری‌های زحمت‌کش و پر تلاش مادرانی مهربان و دلسوز بوده و هست که کودکانشان را با سرگرمی‌های سازنده آشنا کرده و به آنها آموختند که چگونه در دنیای کودکی‌شان بپذیرند که احساس مسئولیت کنند، چگونه عشق بورزند و چگونه اوقات فراغت‌شان را پر کنند .

گرچه حتی کودکان هم در گذشته‌ی عشایر سنگسری مسئول بودند و پا به پای پدر و مادرهایشان کار می‌کردند، و در امر گله‌داری و شیر‌دهی و ریسیدن نخ به آنها کمک می‌کردند ، اما هیچ وقت مادران دلسوز فراموش نمی‌کردند که زمانی را هم به بازی بچه‌ها اختصاص دهند .

این بوده که با استفاده از پارچه‌های دور ریختنی و وسایلی که کمتر به کارشان می‌آمد، به ساخت عروسک پرداخته و در اختیار کودکان قرار می‌دادند . آنها با استفاده از هنر شماره‌دوزی به ایجاد نقش‌هایی زیبا بر روی عروسک پرداخته که نشانه ذوق و سلیقه و توجه به ظرافت در ساخت عروسک بوده که در گذشته وجود داشته است .

بدین ترتیب این نمونه عروسک، گذشته‌ی عروسک محلی شهر را بازگو می‌کند. به امید اینکه سرزمین‌مان همیشه از عشق مادران و پدران مهربان و عاشق خالی نباشد و به امید اینکه یادگارهای سرزمین‌مان را هیچ‌ وقت فراموش نکنیم.