عروسک در میان اقوام ایرانی و سایر اقوام جهان صرفاً جهت سرگرمی خلق نشده برخی قدمت دیرینه دارند و برخی دیگر در دهه های اخیر خلق شده اند اما اگر نگاهی به عروسک های ایلیاتی داشته باشیم به قدمت دیرینه آنها پی خواهیم برد. شکل بدوی این عروسک ها گویای قدمت آنهاست. به عنوان مثال، عروسک لال بهیگ که تنها از دو قطعه چوب و گاه حتی از تکه پارچه ساخته می شده. به دستان این عروسک دو دستمال کوچک است که نماد رقص محلی مربوط به فرهنگ بختیاری می‌باشد.

نماد: نماد شادی است. این عروسک نه تنها جنبه سرگرمی دارد بلکه از نوع عروسک های اعتقادی نیز می باشد.