نسخه آزمایشی
جستجو
ضرب المثل های دیار تبرستان
1) زِبون هم پلا یانِه هم بلا یانِه
نیما خوشتامن،11 ساله، روستای اوسا
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کتابخانه پستی مازندران
شرح
داستان
- زِبون هم پلا یانِه هم بلا یانِه؛
- معنی: سخن گفتن هم به ما سود می رساند هم ضرر می رساند.
- حرف حرف یانه وا ورف یانه؛
- معنی: حرف، حرف می آورد و باد برف می آورد.
- بِز ره غمّ جان، قصاب ره غم پی؛
- معنی: بز نگران جانش است و قصاب نگران چربی آن. (کسی که در هر شرایط به منفعت خودش فکر می کند.)
- اتا دست جا چند تا هندونه گیرنه؛
- معنی: با یک دست چند تا هندوانه می گیرند. (طمع کردن)
- دست که نمک ندانه بِل ساتور بِن بوره؛
- معنی: بشکنه دستی که نمک ندارد.
- شاه که سِرِه خوانه چه کنه زیر دستون وشنایی جه بمیرن؛
- معنی: شاه که سیر باشد چه کار دارد که زیر دستانش گرسنه اند (آدم ثروتمندی که فکر فقرا نیست)
- آدم عجول یا چاه کفنه یا چلو؛
- معنی: آدم عجول در چاه می افتد (آدم که عجله کند به مقصد نمی رسد.)
مشخصات داستان
