باز هم سوی تان پناه آورد، کودکی که غمش غم نان است

پشت برق نگاه معصومش ، قصه ی تلخ فقر پنهان است

دستهایش پر از گل نرگس ، دردلش شور و بر لبش ذکر است

جسم او در میان عابر ها ، قلب او راهی خراسان است

کاش هر چار راه دلتنگی ، مقصدش مشهد الرضا باشد

کاش روزی ببیند این را که ، در حرم تا همیشه مهمان است

وقت آن می رسد که بنویسد ، چند خطی برای مولایش

تا که روزی طلب کنید آقا ، کودکی را که در خیابان است ........

ستاره رفیعیان. 16 سال

کانون پرورش فکری کودکان ونوجوانان مرکز انزلی 1_گیلان