كجا نشسته اي و با باد مرثيه مي خواني ؟

تا كجا بيايم ؟

رد پوتين آسمان را ...

تا كجا بكشم ؟ منّت اين باد گم شده را ...

در هشت فصل انارهاي خون ، جا مانده اي ...

زمستان است ...

اي بي كجا جامانده از هر جا ، كجايي ؟

شرمنده نباش

از پلاكي كه ناخواناست ...

گونه ات را كه ببوسم

قنداقه اي استخوانت كه فرزندم بشود

تنفست كه كردم

حرم چهار ضلعي­ات روي دست ها پرواز مي­كند ...

و باز به خاك مي روي

آن جا شايد نامت را

به گلايل هاي مزارت

بگويي ...

سينا ستوده / گروه سنی ه 

کانون پرورش فکری کودکان ونوجوانان مركزمجتمع زاهدان _استان سيستان و بلوچستان