بوی گل، بوی گلاب
می‌رسد از همه جا
غرق نور است و طلا
گنبد زرد رضا

مثل یك خورشید است
می‌درخشد از دور
شده از این خورشید
شهر مشهد پرنور

چشم ما خیره به آن
قلب ما غرق دعاست
بر لب پیر و جوان
«یا رضا، رضا، رضا»ست

ای خدا! كاش كه من
یك كبوتر بودم
روی این گنبد زرد
شاد می‌آسودم

می‌زدم بال و پری
دور تا دور حرم
از دلم پر می‌زد
ماتم و غصه و غم