به آسمان نگاه می‌کنم

آبي‌تر از هميشه نيست

دريا را مي‌خواهد

آن درياي آبي‌تر از آبي را

دلش تنگ است 

براي چشمان مهربان ساحل

دوست دارد تماشا كند دوباره

پرواز نسيم بر روي گندم‌زارها را

ببيند بركه‌ی نيلوفري را

دوست ندارد ساختمان‌ آجري خانه‌ی ما را

ابري سفيد 

اشك‌هايش را پاك مي‌كند

فاطمه تلخابی ٬کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان استان قم٬ مرکز شماره ۸