حرف هاي بافته                                                                                          

پيراهن شمالي ات را تن مي كني

و موهاي خرمايي ات را شانه مي زني

تمام حرف هايم را

ميان گيسوانت مي بافم!

به آينه نگاه مي كني...

لبخند مي زني

و من به زيبايي لبخندت

شعر مي نويسم

صدايي مي آيد...

چرخي مي زني

و من نقطه مي گذارم

 براي رقص زيبايت در اين شعر..!