صدای پای کسی می رسد به گوش زمین
 کسی که بر لبش آواز نی لبک دارد
 کسی که می رسد از سمت آسمانی پاک
 و توی مشت خودش چند قاصدک دارد

و او کسی ست که پیغام سبز آمدنش
 درون دفتر تاریخ پیش بینی شد
 برای این که من و تو زلال تر بشویم
 فرشته سان به زمین آمد و زمینی شد

همان کسی که خبر داشت از لبِ تشنه
 به دست های پر از پینه نیز ایمان داشت
 به محض آمدنش آتش از حقارت مُرد
 و قلب سنگی بتخانه ها ترک برداشت

و بعد از او همه جا عطر دوستی دارد
 و می رود زجهان هرچه زشتی و بدی اَست
 زمین خسته به شوقش دوباره می رقصد
 و فصل ، فصل شمیم گل محمدی(ص) اَست