صبرکن 

ورق نزن 

صفحه های سرخ زخم را 

سال ها گذشته و

اشک های من هنوز 

روی اضطراب تازیانه می چکند

سال ها گذشته و

اشک های من هنوز 

روی گوشواره های تو 

کودکانه می چکند

رد پای کوچک تو روی خاک 

آسمان وهرچه ماه را 

ابرهای روبه راه را 

مبتلای خویش می کند 

ردپای کوچک تو 

هرچه سینه را 

کربلای خویش می کند